خیلی وقت بود فکر میکردم برای راهی که انتخاب کردم تهران میتونه شهر مناسبی باشه برای پیشرفت حداقل تا یه مدت.راستش برعکس بقیه اولین گزینه ام تهران نبود اما با بررسی شرایط به این نتیجه رسیدم نمیتونم به مشهد و شیراز و یا تبریز فکر کنم.
دو هفته ای میشه اومدم تهران شرایط طبق چیزی که پیش بینی میکردم اتفاق نیفتاد.اینطور نبود که کسی بدرقه ام کنه و بگه به سلامت برو.اینطوری بود که وقتی چمدون بسته بودم و منتطر اسنپ بودم برم ترمینال یه چیزی توی گلوم گیر کرده بود اما خسته تر اون بودم حوصله فکر کردن داشته باشم و بگم چرا؟
ساعت5عصر بلیط گرفتم و راهی تهران شدم.بین راه مارال ستاره نگه داشت یادم افتاد دو روزه چیزی نخوردم.برای اولین بار بود توی اتوبوس و بین راه این همه خوراکی تناول میکردم.صندلی تک نفره گرفته بودم و زل زده بودم به جاده و معین گوش میکردم.نزدیک یازده شب رسیدم میدون فردوسی و رفتم خونه خواهرم.
تو این دو هفته یه بار رفتم دیدن فاطمه از بچه های وبلاگ که خودش یه پست جدا میطلبه.و دیدن کسی دیکه نرفتم و خوب یکم با خودم خلوت کردم و دیدم تنها راهم اینه برای از اصفهان اومدن ارشد بخونم.اما از طرفی کار واسم مهمتره.این شد که یکم فکر کردم چندجا رزومه فرستادم و در نهایت خیلی اتفاقی داشتم برای رویدادی ثبت نام میکردم شانس خودمو امتحان کردم و به استاد کلاسم پیام دادم و قبول کرد برای کاراموزی و دیروز روز اولم بود:)
خیلی سخته برای من برای یه مدت تنها کار کردن و خونه بودن باز بخوام لینک بشم.سه روز رفتم رویداد و کارگاه و منی که همیشه زود باهمه می جوشیدم جز عکاس همایش که خیلی اتفاقی بهم دایرکت داد و من برای عرض ادب رفتم خدمتشون و خیلی زود گفتم خدافظ و غیبم ز.با هیچ ادم حدیدی لینک نشدم!
حس میکنم اون گلابی قبل نیستم.خیلی ناخوداکاه روزی که با فاطمه میخواستم برم بیرون یه خانمی تو مترو شروع کرد باهام صحیت کردن و من خیلی زود تا مترو اومد دویدیم و رفتم تو واگن های جلو و حس ترس داشتم:)
خیلی ,یه ,میکردم ,تهران ,فکر ,زود ,من برای ,کردن و ,خیلی زود ,و رفتم ,بودم و
درباره این سایت